Wie is Bruno Latour?

Als je bijvoorbeeld kijkt naar de blauwe lucht boven je kun je je afvragen of dat nou puur natuur is. De vogels, de wolken en het licht zijn natuurlijk, maar hoe zit het met een witte vliegtuigstreep? Ook zegt Latour dat we veel instrumenten nodig hebben gehad om tot onze kennis te komen.

De wereld buiten ons is niet simpelweg terug te brengen tot de natuur, maar ook niet tot de samenleving. Latour zegt dat de hokjes die de moderne wetenschap heeft bedacht zoals cultuur en natuur, mensen en niet mensen, feiten en waarden dus niet hoeven te kloppen. Hij ziet de mens niet langer als een hoofdrolspeler, maar als één van de spelers. Zelfs briljante wetenschappers hebben hulp nodig van computers, geld en collega’s.

Voor de Aarde gebruikt Latour de naam Gaia, vernoemd naar de Oudgriekse godin. Daarmee bedoelt hij niet alleen onze planeet zelf, maar het hele netwerk van levensvormen. Zelfs bacteriën.

En dus, zegt Latour, verdienen de ‘dingen' om ons heen ook een stem. Hij bedenkt het 'parlement der dingen', waarin niet-mensen zoals oceanen en mineralen rechten krijgen. Het is een oefening om de oude grenzen tussen mens en natuur los te laten en de andere spelers op waarde te leren schatten. Zijn ideeën zijn door de klimaatbeweging helemaal omarmd en misschien wel relevanter dan ooit.