Hoe ontstaan bergen?

De aardkorst is de buitenste laag van de aarde, waarop wij leven. Hij bestaat uit allemaal losse, kilometers dikke platen die op de drijven. Deze aardplaten bewegen mee met de langzame stromingen in de mantel eronder. Als twee platen naar elkaar toe bewegen, noemen we dat convergentie. Grote bergketens, zoals de Alpen en de Himalaya, ontstaan meestal door zo'n beweging. Twee aardplaten worden dan tegen elkaar aan gedrukt. Daardoor komt de aardkorst omhoog. Zo ontstaat een berg. Dit proces duurt miljoenen jaren. Gebergten die op deze manier ontstaan heten plooiingsgebergten.

Daarnaast kunnen bergen ontstaan door vulkanen. Bij een vulkaanuitbarsting stroomt uit het binnenste van de aarde naar boven. Samen met as en stukken gesteente komt het naar buiten en slaat het neer rondom de . Zo vormt zich langzaam een ophoping van materiaal. In slechts enkele uren kan daardoor al een kleine heuvel ontstaan. Al duurt het vaak jaren, soms zelfs eeuwen, voordat deze uitgroeit tot een hoge berg.

Tot slot kunnen gebergtes ook vormen door stromingen onder het aardoppervlak. In de aardmantel zijn er langzame stromingen die op sommige plekken omhoog bewegen. Daardoor duwen ze de aardplaat een klein beetje omhoog. Dat gebeurt met een paar honderd meter hoogteverschil, verspreid over honderden kilometers. De meeste bergen zijn een stuk steiler, waardoor ze veel meer opvallen.

Maar de meeste en grootste bergen ontstaan door botsingen van aardplaten, de plooiingsgebergten. Wil je meer weten over hoe die aardplaten precies bewegen en wat dat betekent voor de vorming van onze continenten en gebergten? Bekijk dan ons artikel over platentektoniek.