Wie is Magnus Hirschfeld?

De jonge dokter Hirschfeld is diep geraakt wanneer één van zijn patiënten zelfmoord pleegt. Uit de afscheidsbrief die de soldaat hem schrijft, wordt duidelijk dat hij worstelde met zijn liefde voor mannen. Vlak hierna brengt Hirschfeld een pamflet uit over homoseksualiteit. De ondertitel is een quote van Nietzsche: “Wat natuurlijk is, kan niet immoreel zijn.” Simpel gezegd: als iets in de natuur voorkomt, kan het niet slecht of verkeerd zijn. 

Aan het begin van de 20ste eeuw is Hirschfeld de bekendste seksuoloog van Duitsland. Homoseksualiteit geldt dan nog als een zonde of psychische ziekte. Volgens Hirschfeld zit dat heel anders. Hij ziet gender en seksualiteit als een spectrum. Er zijn volgens hem heel veel variaties. Homoseksualiteit is er daar een van. “Liefde is zo gevarieerd als de mensen zelf”, zegt hij. Het zou dus geen taboe moeten zijn en al helemaal niet illegaal.  
 
Met gelijkgestemden richt hij in 1897 de allereerste homorechtenorganisatie op. Ze strijden voor gelijkheid en gelijke rechten voor homoseksuelen. Duizenden bekende Duitsers ondertekenen een petitie tegen de strafbaarheid van homoseksualiteit. Ook richt hij het eerste instituut voor seksuologie op, waar een van de eerste geslachtsveranderende operaties wordt uitgevoerd.   
 
Het instituut voor seksuologie was het eerste onderzoekinstituut naar seksuologie in de wereld. Seksuologie is de studie naar seksualiteit. Bij dit instituut was er bijvoorbeeld onderzoek naar gender en seksualiteit, waaronder naar homoseksualiteit en transgender personen.  
 
Hirschfeld is zelf homoseksueel en van Joodse komaf. Als de politieke situatie in Duitsland verslechtert met de opkomst van de nazi’s vertrekt hij op een wereldtournee. Vanuit het buitenland moet hij toekijken hoe in 1933 zijn wereldberoemde instituut wordt geplunderd en gesloten. Vier dagen later worden de geroofde boeken en archieven publiekelijk verbrand. Hij sterft in 1935 in Frankrijk op zijn 67ste verjaardag.