Wie is Karl Popper?

De jonge Oostenrijkse Popper is communist. Op een gegeven moment zet de communistische partijtop arbeiders aan tot het bestormen van een politiebureau waar aanhangers van het communisme gevangen zitten. De politie opent het vuur en 12 mensen sterven. Het is voor Popper reden om met het communisme te breken. Hij vindt dat je niet zomaar mensenlevens kan opofferen voor een hoger doel.  
 
In zijn filosofie speelt kritisch denken ook een belangrijke rol. Ideeën, wetten of theorieën moeten volgens Popper altijd openstaan voor kritiek, ook als dat betekent dat ze worden afgewezen. Sterker nog: verwerping, en niet bevestiging, is volgens hem vooruitgang. Je moet altijd op zoek gaan naar de zwarte zwaan. Of, in simpele taal: naar bewijs dat jouw ideeën tegenspreekt. Dat geldt voor zowel wetenschap als politiek.    
 
In de jaren 30 van de vorige eeuw ziet Popper hoe Europa buigt voor het fascisme. Zelf is hij joods en vlucht naar Nieuw-Zeeland. Daar schrijft hij een werk waarin hij oproept tot een open samenleving en vrijheid van denken en spreken. Dat werk, The open society and its enemies (De open samenleving en haar vijanden), is één van de belangrijkste politieke werken van de 20ste eeuw. Ook staat Popper bekend om de uitspraak dat “optimisme een morele plicht is”.