Wie is Seneca?

Seneca hoort bij de Stoa, dit is een filosofische stroming die het lot als de natuurlijke orde ziet. Dit betekent dat het lot ons leven bepaalt en dat alles volgens een bepaalde, natuurlijke volgorde gebeurt. Daarom is het verstandig om dit lot te accepteren en onze emoties te negeren. Want je emoties gaan tegen het lot in. Seneca streeft naar bevrijding van al zijn verlangens, dit noemt hij apatheia.  

In brieven aan zijn jonge vriend Lucillius geeft Seneca advies over het dagelijks leven, zoals vriendschap. Seneca vindt dat Lucillius goed omgaat met iedereen, ook met tot slaaf gemaakte personen. Dit laat zien dat hij wijs wordt, schrijft Seneca. Hij vindt dat je mensen die als minder worden gezien, moet behandelen zoals je zelf behandeld wil worden door mensen die als meer worden gezien.  

Slavernij is volgens Seneca en de Stoa sowieso een ingewikkeld begrip. Omdat de natuur ons lot bepaalt, kan iedereen in principe een tot slaaf gemaakte worden. Ook kunnen mensen die officieel geen tot slaaf gemaakten zijn, wel 'slaaf' zijn van bijvoorbeeld je doelen, behoeftes of angsten. Daarom heb je geen reden om je beter te voelen dan tot slaaf gemaakten. Door het belang van ons lot en de natuur ontstaat bij de Stoa het idee dat iedereen gelijk is. Dit idee is heel bijzonder in de Klassieke Oudheid. 

Het einde van het leven van Seneca zegt veel over hoe hij in het leven staat. Nero, de keizer van Rome, dwingt Seneca om gif te drinken. Terwijl Seneca vroeger nog leraar van Nero was. Seneca wordt ervan beschuldigd dat hij betrokken zou zijn bij een complot tegen de keizer. Het zijn onduidelijke geruchten. En de straf van Nero laat vooral zien dat Nero wantrouwend is. Toch accepteert Seneca zijn lot en blijft rustig. Hij drinkt het gif zonder te twijfelen.