Wanneer bedrijven winst (dividend) uitkeren aan hun aandeelhouders moeten ze daar 15% belasting over betalen, dit is de dividendbelasting. In Nederland hoeven bedrijven sowieso al geen belasting te betalen over dividend van dochterondernemingen en mede daardoor is Nederland een aantrekkelijk land voor de vestiging van multinationals.

Het is logisch dat veel mensen niet weten wat dividendbelasting is. We komen er ook bijna niet mee in aanraking. De dividendbelasting geldt namelijk alleen voor een klein deel aandeelhouders van Nederlandse vennootschappen. Voor velen daarvan bestaat er ook nog een vrijstelling of verrekening.

Het zijn vooral bedrijven uit China, Rusland, Canada, Taiwan, Turkije, Zuid-Korea en de Verenigde Staten die de dividendbelasting van 15% momenteel betalen. In oktober 2017 oppert kabinet-Rutte III de dividendbelasting helemaal af te schaffen. Goed voor het vestigingsklimaat, zeggen de regeringspartijen. Zo kunnen we concurreren met de ons omringende landen met een hogere dividendbelasting. Ook de Brexit speelt een rol in deze kwestie: het Verenigd Koninkrijk heft geen dividendbelasting en multinationals zoeken volgens Rutte een nieuwe plek in een land waar ook geen dividendbelasting wordt geheven. De oppositiepartijen vinden het afschaffen van de dividendbelasting maar een cadeautje voor multinationals.

In oktober 2018 blijkt dat het hoofdkantoor van Unilever toch niet naar Nederland verhuist, terwijl het kabinet de aantrekkingskracht voor dit soort bedrijven altijd als hoofdreden noemt om de dividendbelasting af te schaffen. Dat is nu nog maar moeilijk te verdedigen en dus is de uiteindelijke uitkomst van de discussie dat de dividendbelasting blijft. Het geld dat de regering nu overhoudt investeert het kabinet alsnog in het bedrijfsleven.

Het afschaffen van de dividendbelasting past in een langere discussie waarin Nederland steeds vaker een belastingparadijs voor grote bedrijven genoemd wordt. Maar is dit wel zo? Dat lees je hier.