Hoe wordt Willem van Oranje vader des vaderlands?
Hoe wordt Willem van Oranje vader des vaderlands?
Laatste update: 15-11-2024
Hij is een van de belangrijke figuren uit de Nederlandse geschiedenis: Willem van Oranje, de vader des vaderlands, prins van Oranje, Willem de Zwijger. Zijn verzet tegen Filips II vormt het begin van de Tachtigjarige Oorlog en leidt tot het ontstaan van de Republiek der Nederlanden. Wie is Willem van Oranje?
Hoe komt Willem van Oranje aan invloed?
Willem van Nassau wordt in 1533 in het Duitse Dillenburg geboren als oudste zoon uit het huwelijk van Willem de Rijke en Juliana van Stolberg. Hoewel vader Willem graaf van Nassau is, heeft de familie niet veel geld. Na de geboorte van zoon Willem volgen nog 7 dochters en 4 zonen.
Willems moeder is overtuigd luthers, maar vanaf 1544 krijgt Willem toch een katholieke opvoeding. Hij ontvangt dan namelijk een grote erfenis van zijn overleden neef René van Chalon. Die bestaat uit een aantal landgoederen, waaronder het Franse prinsdom Orange en bezittingen in de Nederlanden. Karel V, die op dat moment heer der Nederlanden is, stemt hiermee in, onder één voorwaarde: Willem moet zich bekeren tot het rooms-katholieke geloof en hij krijgt een opvoeding aan het hof in Brussel. Zijn ouders laten deze kans niet lopen en stemmen in. Zo wordt de 11-jarige Willem van Nassau plotseling prins van Oranje.
Aan het Brusselse hof wordt de basis gelegd voor het leiderschap van Willem. Naast zijn moedertaal Duits leert hij Latijn, Frans, Spaans, Italiaans en Nederlands. Bovendien komt hij in contact met een aantal belangrijke personen, zoals Karel V, diens zoon Filips II en de Spaanse generaal Fernando Álvarez de Toledo. Willem blijkt een uitstekende diplomaat en wordt in 1555 raadgever van Filips II, die dat jaar zijn vader opvolgt als heer der Nederlanden.
Zijn eerste huwelijk is een berekende keuze. Willem trouwt in 1551 met Anna van Egmond, de enige dochter van een rijke graaf uit de Nederlanden. Hiermee vergroot hij zijn invloed en kapitaal. En de twee blijken het nog te kunnen vinden ook. Brieven laten zien dat de twee een goede relatie hebben. Ze krijgen drie kinderen: twee dochters, van wie er één jong sterft, en een zoon: Filips Willem van Oranje.
Welke kritiek heeft Willem op Filips II?
“Den koning van Hispanje heb ik altijd geëerd”, klinkt het in het Nederlandse volkslied. Willem van Oranje is vanaf 1555 een belangrijke raadgever van Filips II, die in die jaren naast heer der Nederlanden ook koning van Spanje wordt. Filips II wil dat alle inwoners van zijn rijk één geloof aanhangen: het katholicisme. Van protestanten moet hij niets weten. Willem van Oranje, met zijn lutherse moeder, is gematigder. Zo heeft hij waardering voor de kritische humanist Erasmus, die het niet eens is met bepaalde praktijken binnen de rooms-katholieke kerk.
Filips II vertrekt in het najaar van 1559 uit de Nederlanden en benoemt kort daarna zijn halfzus Margaretha van Parma tot landvoogdes van de Nederlanden. Zij regeert in zijn naam. Willem is dan stadhouder (plaatsvervanger van Filips) in Holland, Zeeland en Utrecht. Filips is streng tegen ketters. Bovendien wil hij de macht in de Nederlanden concentreren in Brussel, waar hij zich laat ondersteunen door ambtenaren. Edelen als Willem van Oranje zien dat als een bedreiging van hun positie, en protesteren. Filips geeft niet toe, ook niet aan bezwaren tegen de kettervervolgingen. Zo ontstaat een kloof tussen Filips en Willem, die zich de eerste jaren nog op de vlakte houdt.
Intussen is Willems eerste vrouw overleden en is hij in 1561 getrouwd met Anna van Saksen, een lutherse. Ook dit is een strategische keuze, want hij hoopt hierdoor steun te krijgen van Duitse protestantse heersers.
Een slecht huwelijk
Het huwelijk tussen Willem van Oranje en Anna van Saksen wordt in 1571 nietig verklaard. Anna krijgt het stempel 'krankzinnig' en haar kinderen worden van haar afgenomen. Ze wordt de rest van haar leven opgesloten in een kasteel. Daar overlijdt ze in 1576, waarschijnlijk door uitputting. Anna en Willem krijgen samen 5 kinderen, waaronder de latere stadhouder Maurits.
Op 31 december 1564 pleit Willem van Oranje in zijn 'Oudejaarsrede' voor de gewetensvrijheid van de inwoners van de Nederlanden. Willem zou gezegd hebben:
Ik kan niet goedkeuren dat vorsten over het geweten van hun onderdanen willen heersen en hun de vrijheid van geloof en godsdienst ontnemen.
Willem van Oranje
Filips II wil er niks van horen. Hij blijft bij zijn ketterbeleid en zijn politiek van centralisatie.
Wat is Willems rol in de Tachtigjarige Oorlog?
In augustus 1566 komen de religieuze spanningen tot een uitbarsting. De Beeldenstorm vindt plaats: protestanten vernielen heiligenbeelden in rooms-katholieke kerken. Ze zijn het niet eens met de manier waarop katholieken hun geloof uiten. Om wraak te nemen, stuurt Filips II de hertog van Alva naar de Nederlanden: Fernando Álvarez de Toledo. Hij volgt Margaretha van Parma op als landvoogd en richt de Raad van Beroerten op, een bijzondere rechtbank die daders van de Beeldenstorm moet straffen. Door zijn harde optreden krijgt hij de bijnaam 'de IJzeren Hertog'. De leden besluiten ook Willem te vervolgen. Maar die heeft de problemen zien aankomen en is naar zijn ouderlijk slot in het Duitse rijk gevlucht. Wel worden zijn bezittingen in de Nederlanden afgepakt en zijn zoon, Filips Willem, wordt naar Spanje gestuurd voor een katholieke opleiding.
Niet lang daarna organiseert Willem van Oranje een eerste invasie in de Nederlanden. Hoewel deze inval niet slaagt, wordt dit door sommige historici gezien als het begin van de Tachtigjarige Oorlog. De slag bij Heiligerlee, kort daarna in 1568, is wel een succes. Het is de eerste overwinning van de opstandelingen.[1]
Vanuit het Duitse rijk zamelt Willem geld in en zoekt hij bondgenoten voor de strijd tegen de hertog van Alva. Intussen staan de watergeuzen op. Ze nemen op 1 april 1572 het stadje Den Briel in. Dat is voor het moreel van de opstandelingen een belangrijke overwinning. Maar de geuzen laten zich ook van hun wrede kant zien. Kort na de verovering vermoorden zij 19 katholieke monniken, de 'martelaren van Gorcum'.[2]
Na Den Briel roeren opstandelingen zich in de hele Nederlanden. Er wordt hard gestreden in Holland en Zeeland. Verschillende steden scharen zich achter Willem, die in 1573 weer openlijk protestant wordt - calvinistisch dit keer. De Hertog van Alva boekt meerdere militaire successen, maar het lukt hem niet de opstand neer te slaan. In 1573 geeft hij zijn taak op.
De Nederlandse opstand
Waarom wordt Willem van Oranje vermoord?
Koning Filips verklaart Willem van Oranje in 1580 vogelvrij. Dat betekent dat het iedereen nu vrij staat om de prins te vermoorden, zonder te worden vervolgd. Er volgen meerdere aanslagen op zijn leven maar die mislukken. Tot de Fransman Balthasar Gerards er in 1584 met smoezen in slaagt vlakbij Willem van Oranje te komen, die dan in Delft woont, in het Prinsenhof. Bij een trap schiet Gerards van dichtbij drie kogels in de borst van Willem, waarvan er een door het hart gaat. De prins overlijdt vrijwel direct.
Na de moord slaat Gerards op de vlucht, maar al snel wordt hij opgepakt en opgesloten. Hij wordt gemarteld, maar laat weinig los over zijn beweegreden of over mogelijke betrokkenen. Op 13 juli, drie dagen na de moord, wordt hij berecht en een dag later vindt zijn executie plaats. Zijn straf is extreem:
"Zijn rechterhand waarmee hij het moorddadige feit gepleegd heeft, zal met een gloeiende tang afgeknepen worden; vervolgens zal men met gloeiende tangen op verscheidene plaatsen op zijn lichaam het vlees afknijpen tot op het bot. Vervolgens vierendele men hem levend waarna het hart uit zijn borstkas gesneden en hem in het gezicht geworpen zal worden. Ten slotte zal men zijn hoofd afhakken waarna zijn vier uiteengetrokken delen op de Haagpoort, Oostpoort, Ketelpoort en de Waterslootsepoort tentoongesteld dienen te worden. Zijn hoofd moet op een staak gespietst en vervolgens bij het voormalige huis van de prins geplaatst worden."
Wat heeft Willem van Oranje betekend voor Nederland?
Vier jaar na de dood van Willem van Oranje, in 1588, besluiten de leiders van de Noordelijke Nederlanden zelfstandig verder te gaan, als republiek, zonder koning of andere hoge edelman aan het hoofd. De macht ligt voortaan bij de gewesten, die belangrijke zaken samen bespreken in de Staten-Generaal. Bij de Vrede van Münster in 1648 wordt de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden als soevereine staat erkend. Die Republiek is een voorloper van het latere koninkrijk der Nederlanden, dat in 1815 ontstaat. De Opstand die Willem van Oranje leidde heeft dus grote gevolgen gehad en daarom is zijn bijnaam 'vader des vaderlands'.
In het kort
Willem van Nassau (1533-1584) erft op zijn elfde het prinsdom Orange en de bijbehorende titel Prins van Oranje.
Hij krijgt een katholieke opvoeding aan het Brusselse hof en komt in contact met Karel V, Filips II en de Hertog van Alva.
In 1564 pleit Willem voor religieuze gewetensvrijheid van de inwoners van de Nederlanden.
Willem van Oranje is een van de belangrijkste figuren uit de Tachtigjarige Oorlog. Hij leidt een eerste invasie, zamelt geld in en zoekt bondgenoten.
De Fransman Balthasar Gerards vermoordt Willem in 1584.
Een paar jaar na Willems dood worden de Noordelijke Nederlanden een Republiek. De Opstand die Willem van Oranje leidde heeft dus grote gevolgen gehad en daarom is zijn bijnaam 'vader des vaderlands'.
Geraadpleegde bronnen
En je weet het!
Anderen het laten weten?