Maarten Luther is een Duitse theoloog die een cruciale rol heeft gespeeld in de reformatie van het christendom. Hij wordt geboren op 10 november 1483 in Eisleben, maar zijn familie verhuist al snel naar Mansfeld. Hij volgt een studie rechten, meer vanwege het verlangen van zijn vader dan uit eigen interesse. Wanneer hij in 1505 bijna geraakt wordt door een blikseminslag, ziet hij dit als een teken van God. Hij stopt per direct zijn opleiding en meldt zich bij een Augustijnenklooster. Luthers vader is woedend en ziet de rechtenstudie als een verspilling. Luther laat zich echter niet meer van zijn pad brengen en twee jaar later wordt hij tot priester gewijd.

Na zijn tijd in het klooster doceert Luther filosofie aan de universiteit van Wittenberg. Ook reist hij naar Rome – het centrum van het rooms-katholicisme – maar de stad bevalt hem helemaal niet. In later schrijven noemt hij haar de “zetel van de duivel”. Bij de universiteit spreekt Luther over moraaltheologie: een leer waarin het christendom gebruikt wordt om antwoord te geven over wat ‘goed’ en ‘kwaad’ is. Daar blijkt al dat zijn interpretatie van de Bijbel botst met bepaalde praktijken van de rooms-katholieke kerk.

Luther is vooral enorm tegen aflaten. Gelovigen kunnen aflaten kopen: documenten die dienen als kwijtschelding van zondes, bijvoorbeeld als zij niet geleefd hebben volgens de Tien Geboden. Er ontstaat een hele aflaathandel, waarbij veel geld verdiend wordt. Het geld wordt onder andere gebruikt voor de bouw van de Sint-Pietersbasiliek in Rome. Luther is hier fel op tegen. Volgens hem kan alleen boete gedaan worden door écht berouw te tonen.

Het verhaal gaat dat Maarten Luther op 31 oktober zijn 95 stellingen op de voordeur van de Slotkerk in Wittenberg spijkert. Jarenlang wordt het ook zo doorverteld, hoewel historici nu betwijfelen of het daadwerkelijk zo verlopen is. Echt uitsluitsel kan niet gegeven worden. Een belangrijke bron is het verslag van Phillipp Melanchton, een Duitse filosoof en de rechterhand van Luther. In het voorwoord van zijn boek schrijft hij dat Luther inderdaad de stellingen op de muur spijkerde, maar Melanchton is hier zelf niet bij. Ook is dit verslag pas gepubliceerd na de dood van Luther. De betrouwbaarheid is daarom niet erg groot.

De 95 stellingen zijn korte beweringen, die samen een lopend betoog vormen. Luther haalt verschillende Bijbelteksten aan, juist om te laten zien dat huidige praktijken de Bijbel tegenspreken. Een aantal voorbeelden van de stellingen zijn:

28. Eén ding is zeker: zodra het geld in de kist klinkt kunnen gewinzucht en hebzucht toenemen, maar de voorbede van de Kerk pleit op het welbehagen Gods alleen

43. Men moet de christenen leren, dat wie aan een arme geeft of aan een behoeftige leent, beter doet dan wie een aflaat koopt.

62. De ware schat der Kerk echter is het heilig Evangelie van de heerlijkheid en de genade van God.

Al snel worden de 95 stellingen in verschillende talen vertaald. Door de uitvinding van de boekdrukkunst is het mogelijk om in korte tijd veel exemplaren van het betoog te drukken. De 95 stellingen verspreiden zich door heel Duitsland en Europa.

Aan de theologische afdelingen van de Universiteit Leuven en de Universiteit van Keulen wordt schande gesproken van Luthers werk. Luther noemt hen spottend “de ezels van Leuven”. Maar, de universiteiten weten de paus aan hun kant te krijgen en die tekent de pauselijke bul ‘Exsurge Domine’. Luther wordt beschuldigd van dwaalleer en moet 41 stellingen terugnemen. Luther krijgt zestig dagen om hierop in te gaan. Ondertussen worden in Leuven diverse van Luthers werken publiekelijk verbrand. Luther reageert hierop door zelf de pauselijke bul en het pauselijk wetboek te verbranden.

Maarten Luther is zeker niet de enige vertegenwoordiger van de reformatie. Ook Johannes Calvijn, Huldrych Zwingli en John Knox spelen een belangrijke rol. Wel wordt de publicatie van Luthers 95 stellingen vaak gezien als informeel startpunt van de reformatie, hoewel er in de eeuwen daarvoor ook al diverse malen kritiek is geweest op de rooms-katholieke kerk. Maar, pas in de zestiende eeuw volgen ingrijpende veranderingen en een daadwerkelijk transformatie van het christelijke geloof. Steeds meer mensen gaan Luther en andere protestantse grondleggers volgen. Ze komen in opstand en vernielen door heel Europa katholieke heiligenbeelden, dit wordt ook wel de beeldenstorm genoemd. Uiteindelijk leiden deze opstanden tot een kerkscheuring: enerzijds het rooms-katholicisme en anderzijds het protestantisme. Historici zien Luther daarom als een van de belangrijkste aanstichters.

Het lutheranisme, de protestantse stroming gebaseerd op het gedachtegoed van Luther, is nog steeds wijdverspreid in de westerse wereld. In Nederland zijn voornamelijk veel calvinisten (volgers van Calvijn), maar er zijn ook verschillende lutherse kerken en gemeenten. Hoewel beide stromingen binnen het protestantisme zijn, verschillen ze veel. Calvinisten geloven bijvoorbeeld dat je eindbestemming al bepaald is en dat je daar zelf niks meer aan kan veranderen. Lutheranen geloven dat zelf kan bepalen of je in de hemel komt, door oprecht in God te geloven en volgens de Bijbel te leven.

In eerste instantie trekt Luther zich het lot van de joden aan. Hoe zij door de kerk behandeld worden is volgens Luther beschamend. Hij verwacht dat na de hervorming de joden weer terug zullen keren naar het christelijke geloof. Wanneer dit niet gebeurt, gaat hij zich steeds kritischer uiten tegenover joden. Aan het eind van zijn leven publiceert Luther het werk ‘Over de Joden en hun leugens’, waarin hij zeven maatregelen tegen de joden uitstippelt. Hij vindt onder andere dat synagogen en joodse scholen in brand gestoken moeten worden en dat joden in werkkampen gestopt moeten worden.

Ook van moslims moet Luther niks hebben. Hij vindt Mohammed een ketter en noemt hem de “eerstgeborene van Satan”. Hij roept Karel V op een religieuze oorlog tegen de Ottomanen te beginnen. De opmars van de islam ziet hij als een teken dat het einde der tijden er aankomt.

Luther overlijdt op 18 februari 1546 op 62-jarige leeftijd. Zijn nalatenschap is groot – Luther en zijn protestantse tijdgenoten veroorzaakten een scheiding in de kerk.  Het protestantisme gaat nog steeds uit van drie belangrijke kernpunten, die in vooral ontstaan zijn als reactie op het katholicisme:

1. Sola fide (Alleen door geloof): Rechtvaardiging kan alleen door middel van het geloof.
2. Sola gratia (Alleen door genade): Alleen God kan genade geven.
3. Sola scriptura (Alleen door de Schrift): Alleen de Bijbel vertelt het woord van God.

Nog steeds herdenken we Luther als een van de belangrijkste hervormers van het christelijke geloof, in Duitsland, Nederland en de rest van Europa. Op 31 oktober viert men nog steeds hervormingsdag: een dag in het teken van Luthers leven en ideeën.