Het kinderpardon is de korte naam voor een regeling uit 2013. Middels dit generaal pardon voor kinderen, krijgen kinderen van asielzoekers die langer dan vijf jaar in Nederland wonen en eigenlijk het land uit moeten, een kans om te blijven. Het tweede kabinet Rutte geeft in dat jaar 1540 minderjarigen toestemming te blijven.

Zes jaar later, in 2019, volgt opnieuw een kinderpardon. Volgens de coalitiepartijen van het huidige kabinet Rutte III is dit wel het allerlaatste. Zij trekken in het akkoord namelijk extra geld uit om de asielprocedure sneller te laten verlopen. Hiermee hopen zij nieuwe schrijnende gevallen te voorkomen. Verder krijgt niet langer de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, maar het hoofd van de IND in de toekomst de discretionaire bevoegdheid om de meest schrijnende gevallen eventueel toch toe te laten. Daarnaast daalt de vrijwillige overname van oorlogsvluchtelingen van 750 naar 500.  

Als een kind op basis van het kinderpardon een verblijfsvergunning krijgt, kunnen de gezinsleden ook een verblijfsvergunning krijgen. Dat komt omdat in internationale verdragen is afgesproken dat iedereen recht heeft op een familieleven. Broers, zussen en ouders van het kind mogen dus ook blijven. Als zij al meerderjarig zijn, kunnen zij alleen in aanmerking komen voor een verblijfsvergunning als zij nog bij hun ouders wonen. Bij de herbeoordeling van de huidige groep van 700 kinderen gaat het met ouders en familieleden om ongeveer 1300 mensen.