Het in 2002 opgerichte Internationaal Strafhof is een onafhankelijk hof voor het vervolgen van personen die verdacht worden van bijvoorbeeld oorlogsmisdaden of genocide.
Zodat misdadigers, die geen vervolging krijgen in hun eigen land, niet onbestraft blijven.
Klik om verder te gaan.
NOS Journaal
Zo wordt in 2019 Bosco Ntaganda veroordeeld:
Klik om verder te gaan.
Het idee van een onafhankelijk strafhof groeit na de gruwelijke oorlogsmisdaden van WOII.
Met de oprichting van het Neurenberg-tribunaal (1945), waar nazi-kopstukken werden berecht, wordt de eerste basis gelegd. Later volgt het Joegoslaviëtribunaal (1993) en het Rwandatribunaal (1994).
Klik om verder te gaan.
De behoefte aan een permanent strafhof groeit. Na vele onderhandelingen wordt op 17 juli 1998 het Statuut van Rome ondertekend, de juridische basis van het Internationaal Strafhof.
Klik om verder te gaan.
Nadat genoeg landen het Statuut erkennen is op 1 juli 2002 het Internationaal Strafhof een feit. Het Internationaal Strafhof, ook wel International Criminal Court (ICC) genoemd, vestigt zich in Den Haag.
Klik om verder te gaan.
Dit strafhof kan individuen vervolgen die verdacht worden van:
Daden van agressie (over de precieze invulling hiervan wordt nog gediscussieerd)
Klik om verder te gaan.
Nieuwsuur - NTR
Maar de totstandkoming gaat niet zonder slag of stoot. Veel grootmachten, zoals de VS, Rusland en India, erkennen het strafhof niet:
Klik om verder te gaan.
Iemand kan alleen vervolgd worden door het Internationaal Strafhof als diegene uit een land komt dat het strafhof erkent of de misdaad gepleegd is in een land dat het strafhof erkent.
Daarnaast kunnen alleen misdrijven gepleegd na 1 juli 2002 door het strafhof vervolgd worden.
Klik om verder te gaan.
Om die redenen kunnen veel oorlogsmisdadigers niet door het Internationaal Strafhof vervolgd of veroordeeld worden.
Zo kan bijvoorbeeld de Syrische president Assad niet veroordeeld worden, omdat Syrië het Internationaal Strafhof niet officieel erkent.
Klik om verder te gaan.
Nieuwsuur - NTR
Het lukte het Internationaal Strafhof afgelopen jaren maar vier keer om iemand daadwerkelijk te veroordelen:
Klik om verder te gaan.
Dat al deze veroordeelden en 9 op de 10 vervolgingen bij het Internationaal Strafhof misdadigers uit Afrikaanse landen zijn, zorgt voor kritiek.
Volgens verschillende Afrikaanse landen focust het Strafhof alleen op de vervolging van Afrikaanse misdadigers.
Klik om verder te gaan.
Nieuwsuur - NTR
Zuid-Afrika, Burundi en Gambia stappen zelfs uit het Internationaal Strafhof:
Klik om verder te gaan.
De slaagkans van het Internationaal Strafhof is laag omdat:
Veel landen geen lid zijn van het Internationaal Strafhof
Er weinig budget is
Onderzoekers zitten niet in het land zelf, waardoor bewijs verzamelen en getuigen horen lastig is
Klik om verder te gaan.
Dit betekent niet dat het Internationaal Strafhof niets bereikt heeft. Er zijn inmiddels zo'n 123 landen lid en er zijn afgelopen jaren veel vervolgingen geweest.
Daarnaast moet het strafhof ook afschrikken om oorlogsmisdaden te plegen.
Klik om verder te gaan.
Nieuwsuur - NTR
Volgens Benjamin Ferencz, hoofdaanklager Neurenberg-processen (berechting nazi's) moeten we het strafhof wat tijd geven: