Je bent klaar met je opleiding en kan direct aan de slag bij een bedrijf, inclusief vast contract. Vroeger was dat de normaalste zaak van de wereld, maar tegenwoordig gaat dit een stuk lastiger.
“Je bent behoorlijk kwetsbaar.”
Flexwerker Brenda de Zeeuw
Nieuwsuur
In de jaren 60 en 70 krijgen werknemers vaak een vast contract.
Dat betekent baanzekerheid en wie zijn baan toch verliest, ontvangt een vergoeding.
Door de economische crisis in de jaren 80 verliezen zo’n 639.000 werknemers hun baan in ruim 3 maanden tijd.
De kantonrechter die de ontslagvergoeding moet goedkeuren krijgt het razend druk. Voor jongeren is nauwelijks werk beschikbaar.
In de jaren 90 is een 'gouden handdruk', oftewel een premie, bij ontslag heel normaal.
Maar de werkgever is duur uit en komt met moeite van zijn werknemer af. Daarom huurt hij tijdelijke arbeiders in via het uitzendbureau, of een zzp'er.
Tegenwoordig heeft slechts de helft van werknemers tussen de 45 en 65 jaar nog een vast contract. Tussen de 25 en 45 jaar is een flexcontract het meest gangbaar.
Dit pakt voor de werkgever veel gunstiger uit dan voor de werknemer.