Story
Samenleving
Wat betekent lhbtqia+?
... en je weet het
Waarom strijden we nog steeds voor homorechten?
Hand in hand over straat lopen, met elkaar zoenen of bij je schoonouders op bezoek: voor veel hetero’s de normaalste zaak van de wereld.
Maar voor een grote groep Nederlanders is dat helemaal niet zo vanzelfsprekend.
EenVandaag - AVROTROS
Lhbtqia+'ers krijgen dagelijks te maken met onbegrip, haat en geweld, alleen maar op basis van wie ze zijn of op wie ze verliefd worden.
In zo'n 70 landen is homoseksualiteit nog steeds strafbaar.
Lange tijd gold dat ook voor Nederland. Tot 1971 was er een verbod op seks met iemand van hetzelfde geslacht onder de 21 jaar. Een vrouw van 23 mocht niet vrijen met een vriendin van 20, maar wel met een vriend.
De politie hield vroeger lijsten bij van mensen die misschien homoseksueel waren.
Als dat uitkwam, kon je je baan kwijtraken, contact met familie en vrienden verliezen en zelfs in de cel belanden.
Afspreken moest in het geheim of met een schuilnaam. Zo ook bij het COC: een organisatie die zich vanaf 1946 inzet voor homo-emancipatie.
Met de seksuele revolutie van de jaren 60 spreken meer mensen zich in het openbaar uit. Ondanks de angst om familie en vrienden te verliezen, laten zij van zich horen met protestacties en op televisie.
NPO Radio 1
“Dat vereiste wel enige moed.”
Joke SwiebelActiviste
Talkshow M - KRO-NCRV
Ook in de VS komen mensen in actie na jarenlange discriminatie en geweld van de politie: ze pikken het niet langer.
De rellen inspireren bewegingen in andere landen. Maar homoseksualiteit blijft in Nederland lang een taboe. Koppels moeten hun relatie vaak noodgedwongen geheim houden en sommige homoseksuele kerkgangers krijgen zelfs therapie om ‘te genezen’.
Andere Tijden - NTR
“Ze krijgen je zo ver dat je het ook echt gaat geloven.”
Andere Tijden - NTR
Tijdens een van de eerste Roze Zaterdagen - een jaarlijks evenement voor homo-emancipatie - schelden, bedreigen en mishandelen omstanders de deelnemers.
Journaal - NOS
In de jaren 90 komt er eindelijk een verbod op discriminatie op basis van geaardheid én staat Nederland als eerste land het ‘homohuwelijk’ toe.
Maar ook vandaag de dag voelen veel lhbtqia+’ers zich niet vrij om zichzelf te zijn en krijgen ze te maken met haat en geweld als ze dat wel doen. Voor en door hen wordt er nog steeds gestreden voor gelijke rechten en acceptatie.
Waarom strijden we nog steeds voor homorechten?
Wil je nog meer?
Blijf op de hoogte met de
wekelijkse nieuwsbrief
Het persoonsgegeven dat je hier verstrekt - je mailadres - wordt door de NTR alleen gebruikt voor de nieuwsbrief. We bewaren het veilig (zolang je geabonneerd bent, daarna wordt het vernietigd) en geven of verkopen het nooit aan derden. Onderaan elke nieuwsbrief kun je zelf je toestemming voor de nieuwsbrief intrekken en je mailadres inzien, corrigeren of verwijderen. Bekijk ons privacystatement.