Story
Samenleving
Waarom zijn er Syrische vluchtelingen in Nederland?
Net in Nederland
Hoe begon de Syrische revolutie?
Dertien jaar zijn verstreken sinds het begin van de Syrische revolutie. Deze historische gebeurtenis heeft diepe gevolgen gehad in Syrië en de regio. Hoe waren de begindagen? Hier gaan we terug naar het verleden, terug naar 2011.
In maart 2011 beginnen de demonstraties in Syrië. Na het uitbreken van de zogenoemde Arabische Lente in Tunesië, Libië en Egypte, gaan ook de Syriërs de straat op om te demonstreren.
Ze roepen op tot democratische hervormingen en corruptiebestrijding.
Het Syrische regime erkent de demonstraties niet en pakt de demonstranten hard aan. Het regime beschuldigt de demonstranten ervan gewapende terroristen te zijn.
Hoewel de demonstraties vreedzaam zijn, schiet de veiligheidsdienst op hen. Er worden veel betogers gearresteerd.
Na dit gewelddadige optreden, beginnen de demonstranten de val van het regime en het vertrek van Bashar al-Assad te eisen.
Op 15 en 16 maart vallen de Syrische veiligheidstroepen een menigte van 150 mensen aan.
Zij komen bijeen om de vrijlating van gevangenen te eisen. Ook willen ze democratie in het land. Bij deze demonstratie worden ongeveer 30 mensen gearresteerd.
In het NOS Journaal van 18 maart 2011 wordt over de demonstraties in Syrië gesproken.
Op vrijdag 18 maart verspreiden de protesten zich. Volgens activisten van de oppositie gaan de mensen in steden en op het platteland de straat op. Er zijn demonstraties in Daraa, Damascus, Homs en Baniyas.
Op dezelfde dag schieten Syrische veiligheidstroepen in Daraa op vreedzame demonstranten. Daarbij vallen 4 doden.
Demonstranten eisen de vrijlating van kinderen die leuzen schreven tegen de Syrische president Bashar al-Assad.
In de week na deze gebeurtenissen worden de stad Daraa en de omliggende dorpen het toneel van gewelddadige botsingen tussen veiligheidstroepen en demonstranten.
Tegen het einde van de week zijn 100 tot 150 demonstranten gedood.
Fatima was een van de eerste demonstranten in Syrië.
Op 31 maart houdt de Syrische president Bashar al-Assad zijn eerste toespraak sinds het begin van de protesten. Hij belooft spoedig enkele hervormingen door te voeren.
Hij belooft ook de noodwet op 21 april op te heffen en een deel van de gearresteerde demonstranten vrij te laten.
De protesten nemen toe in Syrische steden en dorpen. Na de dood van meerdere demonstranten wordt de afzetting van het regime geëist.
Op 22 april volgt volgens de oppositie een van de bloedigste dagen van protesten.
Ruim 100 mensen komen om bij demonstraties in de steden en dorpen.
Op 25 april trekt het Syrische leger voor het eerst de steden binnen om deel te nemen aan de onderdrukking van de protestbeweging.
Het leger valt Daraa binnen en bestookt de stad met artillerie. Ook valt het leger de steden Douma en Moadamiya op het platteland van Damascus binnen.
Sommige tegenstanders nemen uiteindelijk de wapens op, om zichzelf en de demonstranten te verdedigen.
Later wordt het doel om de veiligheidstroepen en het leger uit de door hen gecontroleerde gebieden te verdrijven.
Assad omschrijft hen als 'van buitenaf gesteund terrorisme’ en zweert de tegenstand te vernietigen.
Door de onverzettelijkheid van het heersende regime en de weigering om de eisen van de demonstranten te erkennen, breekt er een felle oorlog uit.
Deze oorlog veroorzaakt een grote humanitaire crisis.
Bijna niemand zag de oorlog in Syrië aankomen.
De oorlog leidt tot honderdduizenden doden en honderdduizenden vermisten.
Meer dan de helft van de Syrische bevolking wordt gedwongen hun huizen te verlaten en toevlucht te zoeken in andere landen of andere steden in Syrië.
In 2015 is de wereld getuige van de grootste vluchtelingenstroom ooit.
