Net in Nederland
Wie is Fairouz?
Fairouz werd in 1935 geboren in Libanon als Nouhad Haddad. Ze is de belangrijkste zangeres in het Midden-Oosten. Ook voor veel mensen in Nederland is haar muziek speciaal. Wat maakt haar zo bijzonder?
Fairouz heeft een groot bereik en een veelzijdige stem. Ze zingt de tango en de wals met hetzelfde gemak als de Andalusisch-Arabische muwashahat.
Als Halim El Roumi, een beroemde Libanese componist, haar hoort zingen, geeft hij haar de artiestennaam Fairouz. In het Arabisch betekent dat turkoois, zoals de blauwgroene edelsteen.
Fairouz wordt door veel mensen aanbeden.
Ze heeft meerdere bijnamen: De ceder van Libanon, de parel van het Midden-Oosten, de engel van Libanon en de stem van het Midden-Oosten.
Rebels
In haar liedjes gebruikt Fairouz spreektaal en ze zingt over gevoelens en verlangens die ook "gewone" mensen ervaren.
Zo zet ze zich met haar muziek af tegen de meer elitaire, klassieke Arabische muziekstijl.
Ook in Nederland zijn veel bewonderaars van Fairouz. Muzikant Orville Breeveld legt uit waarom.
Fairouz heeft eenmaal opgetreden in Nederland. In 2011 gaf zij een bijzonder concert in Carré tijdens het Holland Festival. Voor haar concert kwamen mensen uit heel Europa. Voor de aanwezigen was het een avond om nooit te vergeten.
Voor veel mensen in Libanon is Fairouz heilig. Zij staat symbool voor de eenheid in het land.
Voormalig Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib legt uit hoe Fairouz die eenheid vertegenwoordigt.
Doordat Fairouz tijdens de oorlog in Libanon boven de partijen stond, kreeg ze een onaantastbare status. Voor welke partij je ook was, je luisterde naar de muziek van Fairouz.
Er wordt gezegd dat toen in 1986, tijdens de burgeroorlog, de Libanese partijen het nieuws over de dood van haar man Assi Rahbani hoorden, er een staakt-het-vuren werd afgekondigd. Controleposten werden geopend en een begrafenis werd toegestaan. De stoet ging door de straten van Beiroet van de islamitische westkant naar de christelijke oostkant, waar hij werd begraven.
Fairouz bleef tijdens de hele oorlog in Libanon, maar zij weigerde op te treden.
Pas toen de oorlog ten einde was, wilde zij haar stem weer laten horen.
Optreden Fairouz tijdens het Baalbeck festival in Libanon in 2001.
Ik zie kunst als gebed. Hoewel ik niet in een kerk zit, voel ik me wel zo, en in die sfeer kan ik niet lachen.
Fairouz is niet alleen in Libanon een icoon.
Overal in het Midden-Oosten houden mensen van haar muziek. Haar muziek verbindt vele bevolkingsgroepen en religies. Een dag begint altijd met het luisteren naar Fairouz.
Het verhaal gaat dat de voormalige Egyptische president Gamal Abdel Nasser een van de weinige mensen was die jaloers was op de verbindende factor in de Arabische wereld. Nasser wilde zelf degene zijn onder wie alle Arabieren verenigd zouden worden. Dat is hem echter nooit gelukt.